یاد شب های پر ستاره که در زیرنور کهکشان محبت ساکن بودیم ویاد آن حرف های قشنگ که از جنس دلت بود ولی افسوس که گردباد جدایی در دلت وزید و همه چیز را به ویرانه ای مبدل ساخت ولی افسوس ؟ ولی بدان که تو در خاطر خسته ام رخنه کردی چون گل سرخ و شقایق و پر ستوی عاشق همیشه جاودان خواهی ماند و توراچون خالق هرچه لطافت وعشق است دوست دارم و می پرستم و.....